S

Sigga litla systir mín

Sigga litla systir mín

situr úti' í götu,

er að mjólka ána sín

í ofurlitla fötu.

Sá ég spóa

Íslenskt keðjulag, Sigurður Jónsson

Sá ég spóa

suður í flóa

syngur lóa

út í móa:

“Bí bí bí bí.”

Vorið er komið

víst á ný.

Signir sól

Þýskt þjóðlag

Gunnar M Magnússon

Signir sól, sérhvern hól.

Sveitin klæðist geislakjól.

Blómin blíð, björt og fríð

blika fjalls í hlíð.

Nú er fagurt flest í dag

fuglar syngja gleðibrag.

Sumarljóð, sæl og rjóð,

syngja börnin góð.

Siggi var úti

Norskt þjóðlag - Jónas Jónasson

Siggi var úti með ærnar í haga,

allar stukku þær suður í mó.

Smeykur um holtin var hann að vaga,

vissi hann að lágfóta dældirnar smó.

:,: Agg, gagg, gagg sagði tófan á grjóti. :,:

Gráleitum augunum trúi ég hún gjóti.

Greyið hann Siggi, hann þorir ekki heim.

Aumingja Siggi var hreint engin hetja,

hélt hann að lágfóta gerði sér mein,

inn undir bakkann sig vildi hann setja,

svo skreið hann lafhræddur upp undir stein.

:,: Agg, gagg, gagg sagði tófan á grjóti. :,:

Undi svo víða sá ómurinn ljóti

ærnar að stukku sem hundeltar heim.

Þá tók hann Siggi til fóta sem fljótast,

flaug hann sem vindur um urðir og stall.

Tófan var alein þar eftir að skjótast,

ólukku kindin hún þaut upp á fjall.

:,: Agg, gagg, gagg sagði tófan á grjóti. :,:

Trúi ég af augum hans tárperlur hrjóti,

Stóra brúin

Stóra brúin fer upp og niður,

upp og niður, upp og niður.

Stóra brúin fer upp og niður,

allan daginn.

Bílarnir aka yfir brúna,

yfir brúna, yfir brúna.

Bílarnir aka yfir brúna,

allan daginn.

Skipin sigla undir brúna,

undir brúna, undir brúna.

Skipin sigla undir brúna,

allan daginn.

Flugvélarnar fljúga yfir brúna,

yfir brúna, yfir brúna.

Flugvélarnar fljúga yfir brúna,

allan daginn.

Fiskarnir synda undir brúna,

yfir brúna, yfir brúna.

Fiskarnir synda undir brúna,

allan daginn.

Fuglarnir fljúga yfir brúna,

yfir brúna, yfir brúna.

Fuglarnir fljúga yfir brúna,

allan daginn.

Börnin hlaupa yfir brúna,

yfir brúna, yfir brúna.

Börnin hlaupa yfir brúna,

allan daginn

Snati og Óli

Lag Páll Ísólfsson

Ljóð: Þorsteinn Einarsson

Heyrðu snöggvast, Snati minn,

snjalli vinur kæri,

heldurðu ekki hringinn þinn

ég hermannlega bæri.

Lof mér nú að leika að

látúnshálsgjörð þinni,

ég skal seinna jafna það

með jólaköku minni.

Jæja þá, í þetta sinn,

þér er heimil ólin,

en hvenær koma, kæri minn,

kakan þín og jólin?

Söngvasveinar

:,: Við erum söngvasveinar á leiðinni’ út í lönd :,:

leikum á flautu, á skógarhorn, á skógarhorn,

leikum á flautu, fiðlu’ og skógarhorn.

Og við skulum dansa hopsasa, hopsasa, hopsasa,

við skulum dansa hopsasa - HOPSASA!!

Sólin skín og skellihlær

Nú sólin skín og skellihlær

við skulum syngja lag.

Vetur kaldur var í gær

en vorið kom í dag.

Fallerí, fallera, fallerí,

falle,ra hahahaha..Fallerí, fallera,

en vorið kom í dag

Skýin

Við skýin felum ekki sólina af illgirni

(klapp, klapp, klapp)

Við skýin erum bara að horfa á leiki mannanna

(klapp, klapp, klapp)

Við skýin sjáum ykkur hlaupa-oouuúúííh!

Í rokinu!

Klædd gulum, rauðum, grænum og bláum regnfötum.

Eins og regnbogi meistarans,

regnbogi meistarans,

við skýin erum bara grá, bara grá,

á morgun kemur sólin,

hvað verður um skýin þá?

Sa ramm samm samm

:,:Sa ramm samm samm:,:

Gúllí gúllí gúllí gúllí gúllí

ramm samm samm

:,:Sa ramm samm samm:,:

Gúllí gúllí gúllí gúllí gúllí

ramm samm samm

:,:Hér er ég, hér er ég

Gúllí gúllí gúllí gúllí gúllí

ramm samm samm:,:

Sofðu unga ástin mín

Sofðu unga ástin mín.

Úti regnið grætur.

Mamma geymir gullin þín,

gamla leggi og völuskrín.

Við skulum ekki vaka um dimmar nætur.

Það er margt sem myrkrið veit

minn er hugur þungur.

Oft ég svarta sandinn leit,

svíða grænan engireit.

Í jöklinum hljóða dauðadjúpar sprungur.

Sofðu lengi, sofðu rótt,

seint mun best að vakna.

Mæðan kenna mun þér fljótt,

meðan hallar degi skjótt

að mennirnir elska, missa, gráta og sakna.

Söngvaseiður

Do er dós af djásnum full,

Re er refur, rándýr eitt.

Mí er mýsla, mórautt grey,

Fa er fax á fáki greitt,

So er sólin sæla skín,

La er lamb í lautu´ og mó,

Tí er tína berin berin blá.

Byrjum aftur svo á do o o o

Siggi og Sína

Hann hét Siggi. Hún hét Sína.

Og þau áttu lítinn leirkofa í Kína.

Hann var langur. Hún var lítil.

Og Pekinghundinn sinn þau nefndu Trítil.

Út á akri á daginn unnu,

en á kvöldin sátu heima og silki spunnu.

Og þau átu í hvert mál

hrísgrjónagraut úr risastórri skál.

:,: Hrísgrjónagraut úr skál. Hrísgrjónagraut úr skál.

Hrísgrjónagraut úr risastórri skál.:,: risastórri skál.

STINGUM AF

Það er andvöku bjart

himinn - kvöldsólarskart,

finnum læk, litla laut,

tínum grös, sjóðum graut

finnum læk, litla laut,

tínum grös, sjóðum graut

Finnum göldróttan hval

og fyndinn sel í smá dal

lækjarnið, lítinn foss,

skeinusár, mömmukoss

lækjarnið, lítinn foss,

skeinusár, mömmukoss

Stingum af -

í spegilsléttan fjörð

stingum af -

smá fjölskylduhjörð

senn fjúka barnaár

upp í vind, út á sjó

verðmæt gleðitár,

- elliró, elliró

Hoppum út í bláinn,

kveðjum stress og skjáinn,

syngjum lag, spilum spil,

þá er gott að vera til

syngjum lag, spilum spil,

þá er gott að vera til

Tínum skeljar, fjallagrös,

látum pabba blása úr nös,

við grjótahól í feluleik,

á hleðslu lambasteik,

við grjótahól í feluleik,

á hleðslu lambasteik,

Stingum af

í spegilsléttan fjörð

stingum af -

smá fjölskylduhjörð

senn fjúka barnaár

upp í vind, út á sjó

verðmæt gleðitár,

- elliró,E elliró

Syngjandi hér, syngjandi þar

Viðlag:

Syngjandi hér, syngjandi þar

syngjandi geng ég allsstaðar

Sí og æ

Æ og sí

Aldrei fæ ég nóg af því.

Einu sinni átti ég kú.

Hún sagði ekki mö, heldur bú bú bú

já býsna skrýtin var kýrin sú.

Ég átti hrút og hann var grár.

Svo skipt´ann um lit og eftir ár

hann orðinn var næstum því fjólublár

Ég átti hund sem oft svaf fast.

Og þegar rigndi og það var hvasst,

þá fékk hann alltaf gigtarkast.

Ég átti fugl sem í búri bjó.

Hann aldrei söng, jafnvel ekki þó

að undir væri leikið á píanó.

Ég átti kött sem var klókur og vís.

Hann var andvígur því að eltast við mýs,

en át bara kökur og rjómaís.

Söngur Soffíu

Ja, fussum svei, ja, fussum svei

mig furðar þetta rót.

Í hverju skoti skúm og ryk

og skran og rusl og dót.

En Jesper skal nú skítinn þvo

og skrapa óþverrann,

og hann má því næst hlaupa út,

og hjálpa Jónatan.

Því Kasper brenni kurla skal

og kynda eldinn vel,

af heitu vatni hafa nóg

ég heldur betur tel.

Því Jesper bæði og Jónatan

ég senn í baðið rek,

og vilji þeir ei vatnið í

með valdi þá ég tek.

Því andlit þeirra eru svört

já, eins og moldarflag,

og kraftaverk það kalla má

að koma þeim í lag.

Ef sápa ekki segir neitt

ég sandpappír mér fæ,

og skrapa þá og skúra fast

uns skítnum burt ég næ.