L

Litla flugan

Sigfús Halldórsson

Sigurður Elíasson

Lækur tifar létt um máða steina.

Lítil fjóla grær við skriðufót.

Bláskel liggur brotin milli hleina.

Í bænum hvílir íturvaxin snót.

Ef ég væri orðin lítil fluga,

ég inn um gluggann þreytti flugið mitt,

og þó ég ei til annars mætti duga,

ég eflaust gæti kitlað nefið þitt.

Lonníetturnar

Ég lonníetturnar lét á nefið

svo lesið gæti ég frá þér bréfið.

Ég las það oft og mér leiddist aldrei

og lifað gæti ég ei án þín.

Tra la la la la la ljúfa.

Ég las það oft og mér leiddist aldrei

og lifað gæti ég ei án þín.

Lóan er komin

Lóan er komin að kveða burt snjóinn,

að kveða burt leiðindin, það getur hún.

Hún hefur sagt mér að senn komi spóinn,

sólskin í dali og blómstur í tún.

Hún hefur sagt mér til syndanna minna,

ég sofi of mikið og vinni ekki hót.

Hún hefur sagt mér að vaka og vinna

vonglaður taka nú sumrinu mót.

La kukkaratsja

La kukkaratsja, la kukkaratsja

drífum oss í dansinn fljótt.

La kukkaratsja, la kukkaratsja

dönsum dátt í alla nótt.

Kátt við dönsum kukkaratsja,

gleðjumst öll við glaða hljóma

fiðringur í fimum fótum

látum létta lagið óma.

Lagið um það sem er bannað

Lag og texti: Sveinbjörn I Baldvinsson

Það má ekki pissa bak við hurð

og ekki henda grjóti oní skurð

ekki fara í bæinn

og kaupa popp og tyggjo

og ekki nota skrúfjárn fyrir sleikjó.

Það má ekki vaða út í sjó

og ekki fylla húfuna af snjó

ekki tína blómin

sem eru út í beði

og ekki segja ráddi heldur réði.

Þetta fullorðna fólk er svo skrítið

það er alltaf að skamma mann

þó maður geri ekki neitt

það er alltaf að skamma mann.

Það má ekki skoða lítinn kall

og ekki gefa ketti drullumall

ekki skjóta pabba

með byssunni frá ömmu

og ekki tína orma handa mömmu.

Það má ekki hjóla inn í búð

og ekki gefa litla bróðir snúð

og ekki fara að hlæja

þó einhver sé að detta

ekki gera hitt og ekki þetta.

Þetta fullorðna fólk er svo skrítið

það er alltaf að skamma mann

þó maður geri ekki neitt

það er alltaf að skamma mann.

Litlu andarungarnir

Austurrískt þjóðlag

Ljóð: Eiríkur Sigurðsson

Litlu andarungarnir

:,: allir synda vel :,:

:,: Höfuð hneigja í djúpið

og hreyfa lítil stél :,:

Litlu andarungarnir

:,: ætla út á haf :,:

:,: Fyrst í fjarlægð skima

og fara svo í kaf :,:

Börnin frisk og fjörug

:,: fara öll í hring :,:

:,: Hönd í hendi smella

og hoppa svo í kring :,:

Langamma

Geiri Jónsson

Ég langömmu á sem að létt er í lund,

hún leikur á gítar hverja einustu stund.

Í sorg og í gleði hún leikur sitt lag,

jafnt sumar sem vetur, jafnt nótt sem dag.

Dag einn er kviknað í húsinu var,

og brunaliðsbíllinn kom æðandi að,

eldurinn logaði um glugga og göng,

sat sú gamla uppi á þaki og spilaði og söng.

Eitt haustið hún gat ekki húsnæðið greitt

hún varð því að flytja, það fannst mörgum leitt.

Hún sat uppi á bílnum, þótt leið væri löng

og látlaust hún spilaði á gítar og söng.

Með súðinni var hún er sigldi hún í strand

með síðasta skipsbátnum komst hún í land.

Í svellandi brimi var sjóleiðin ströng

en í skutnum sat amma og spilaði og söng.

Með kassabíl austur hún keyrði eitt sinn

í Kömbunum valt niður bifreiðin.

Þar enduðu bílstjórans æfinnar göng

en amma slapp lifandi, spilaði og söng.

Nú er hún amma mín horfin á braut,

Hún er nú losnuð frá sorgum og þraut.

Ég gekk eitt sinn þangað sem greftruð hún var,

frá gröfinni heyrði ég ómaði lag.

Líkamslagið

(lag : Gamli Nói)

Hvar er augað

Sýndu mér það nú.

Hvað geri þú með auga

Hvað gerir þú með auga

Blikka blikka

Loka loka

Horfa út um allt

Hvar er nefið

Sýndu mér það nú.

Hvað gerir þú með nefið

Blása blása

Snýta snýta

Lykta út um allt

Hvar er munnur

Sýndu mér hann nú.

Hvað gerir þú með munni

Borða borða

Drekka drekka

Tala allan daginn.

Litli Siggi(lag: Allir krakkar)

Litli Siggi og litla Sigga

löbbuðu út í mó.

Bæði ber að tína

í berja fötu sína.

Það var gaman, það var gaman.

Hopp og hæ og hó!

Litli Siggi, litli Siggi

litla þúfu fann.

Blessuð berin ljúfu

byrgðu alla þúfu.

Eitt af öðru, eitt af öðru

upp í munninn rann.

Litla Sigga, litla Sigga

lítinn bolla sá.

En sá litaljóminn,

litlu fögru blómin.

Þau ég tíni, þau ég tíni,

þau skal mamma fá.

Lobbukvæði

Heyrðu Lobba, viltu ljá mér litla hvolpinn þinn

Heldurðu að ég meiði nokkuð þetta litla skinn?

Ég skal fara varlega og hafa gát á því

að hann detti ekki í gólfið og reki nefið í

Mig langar til að skoða skæru augun blá

og litlu skrýtnu rófuna sem er aftan á

Láta hann svo hlaupa á litlu fótunum

og leika mér svo dálítið við hann og klappa ' honum

Ætlarðu' ekki, Lobba mín, að lána mér hann?

Ég læt þig hafa' í staðinn beinið sem ég fann.

Það er sjáðu utan á því ofurlítið ket,

og seinna skal ég gefa þér meira ef ég get.

Ég verð nú ekki lengi að naga beinið þitt,

en náttúrulega máttu skoða litla skinnið mitt.

En ef hann fer að væla og ef það koma tár,

þá ættir þú að vara þig, því ég get orðið sár.

Lína Langsokkur

Hér skal nú glens og gaman

við getum spjallað saman.

Gáum hvað þú getur,

vinur gettu hver ég er.

Verðlaun þér ég veiti,

ef veistu hvað ég heiti.

Vaðir þú í villu

þetta vil ég segja þér.

Hér sérðu Línu Langsokk

Tralla hopp, tralla hei,

Trallahopp sa-sa.

Hér sérðu Línu langsokk,

já, líttu- það er ég.

Svo þú sérð minn apa,

minn sæta fína litla apa.

Herra Níels heitir, Já – hann heitir reyndar það.

Hérna höll mín gnæfir

við himin töfraborg mín gnæfir.

Fannstu annan fegri

eða frægðarmeiri stað?

Hér sérðu Línu Langsokk...

Þú höll ei hefur slíka,

ég á hest og rottu líka.

Og kúf-fullan af krónum

einnig kistil á ég mér.

Veri allir vinir

velkomnir, einnig hinir.

Nú lifað skal og leikið

þá skal líf í tuskum hér.

Hér sérðu Línu Langsokk...